1. حساسیت بیش از حد: با توجه به این که فرزند شما وارد دوره‏ی نوجوانی شده و حس استقلال دارد، تذکرها و نصیحت‏های پی در پی شما، به طور غیر مستقیم به او پیام می‏دهد که هنوز بچه است و بزرگ نشده. این پیام، او را به موضع لج می‏کشاند تا استقلال خود را اثبات کند؛ بنابراین، نصیحت‏ها را قطع کنید و به این مسأله، حساسیت چندانی نشان ندهید.

اجازه دهید خود به تحصیل بیندیشد و مسؤولیت‏ پذیری از درون ایجاد شود.

2. محیط ناآرام خانه: اگر با همسر خود مشاجره دارید، و اگر برادر یا خواهر بزرگ‏تر او وی را می‏آزارند، باید متوقف شود.

3. سستی و رخوت با منشأ پزشکی: ممکن است بی‏رغبتی نوجوان به درس، علت پزشکی (کارکرد بد کبد، عفونت کلیه، اختلالات هورمونی) باشد که در این صورت، مراجعه به پزشک لازم است.

4. رژیم غذایی: مصرف پی در پی خوراکی‏های با طبع سرد، نوجوان را دچار سستی می‏کند؛ بنابر این توصیه می‏شود در کنار این گونه خوراکی‏ها، از خوردنی‏های با طبع گرم نیز استفاده کند. مصرف فراوان شیرینی نیز با توجه به هضم سنگین گلوکز، بدن را دچار سستی می‏کند.

5. همانندسازی: احتمال این که بین نزدیکان، بی‏سوادان پولداری باشند و فرزند شما آنان را الگو گرفته باشد، وجود دارد. باید الگوهای باسوادی را از نزدیکان که در زندگی خانوادگی و تربیت فرزند موفق هستند و جایگاه اجتماعی ویژه‏ای دارند، به او معرفی کنید.